Η Πολυτίμη
1956

"...Το πιο σημαντικό έργο αυτής της περιόδου είναι, κατά τη γνώμη μου, η πρωσοπογραφία της αδελφής του, με τίτλο Πολυτίμη. Σ'αυτήν την αξιοθαύμαστη τονική σύνθεση, όπου η χρωματική ισορροπία προσφέρει διαφορετικές ποιότητες φωτός, είτε στον εξωτερικό είτε στον εσωτερικό χώρο, όπου στέκεται η αδελφή του ζωγράφου, το μελαγχολικό στοιχείο είναι έντονο και πανταχού παρόν. Η νεαρή γυναίκα, ήδη χήρα, απεικονίζεται στην ίδια στάση με τον άγγελο του Ντύρερ στο πασίγνωστο χαρακτικό Μελαγχολία 1, έργο του 1514. Εδώ, είναι εμφανής η διάθεση παραίτησης, ενώ το στρογγυλό ρολόι τοίχου δείχνει την ώρα του απογεύματος διαποτισμένη από σιωπή και μοναξιά. Το έργο, πέρα από την υποδειγματική δύναμη της συνθετικής και χρωματικής του ισορροπίας, έχει και κάποιες λεπτές επινοήσεις στην αντίληψη του χώρου, όπως το τραπέζι, το χέρι, το γερμένο κεφάλι της αδελφής του Πολυτίμης, καθώς και τον γυρτό καθρέφτη που είναι κρεμασμένος στον ίδιο τοίχο με το ρολόι, μέσα στον οποίο καθρεφτίζεται ένα μέρος του πατώματος σε διαγώνια προοπτική. Από μόνο του το έργο μπορεί να συνοψίσει το πρώτο μισό της δεκαετίας του '50, φανερώνοντας τα ενδιαφέροντα και τις πηγές έμπνευσης του νεαρού Τσόκλη, που μπορεί να ανάγονται στον Σεζάν και τον Ματίς αλλά αναδεικνύουν επίσης, δίπλα στη μεσογειακή φωτεινότητα και τη joie de vivre, ένα στοιχείο μεταφυσικό και μελαγχολικό που οφείλεται εν μέρει στη στοχαστική ιδιοσυγκρασία του και εν μέρει στην εγγενή διάσταση της αναπότρεπτης μοίρας, από την οποία όαλ εξαρτώνται, κατά την ελληνική ποιητική παράδοση, που τόσο πολύ αγαπάει ο Τσόκλης... Bruno Cora

Λάδι σε μουσαμά 

80 x 60 εκ.
Συλλογή του καλλιτέχνη

Έχει εκτεθεί:
2002 «Ο άγνωστος Τσόκλης»
Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα
2010 «Tsoclis 1930...»
Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως, Άνδρος
2012 «Τsoclis, εσύ, ο τελευταίος λεπρός»
Σπιναλόγκα, Κρήτη