Βιογραφικό
Γεννήθηκα το 1930 και έζησα τα παιδικά μου χρόνια σε μια Αθήνα καλοκαιρινή, γεμάτη φλεγόμενα μεσημέρια, κίτρινη, άνυδρη, επικίνδυνη, φτωχική, ελληνοκεντρική, φασιστική. Από τα 10 μου χρόνια μέχρι τα 15, έζησα τον πόλεμο, τη γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο, την απεγνωσμένη προσπάθεια επιβίωσης μέσα σε ένα κόσμο νεκρών, ανάπηρων, εξαθλιωμένων, ανήθικων, ταπεινωμένων ζητιάνων, προδοτών αλλά και περήφανων παραστρατημένων κομμουνιστών αγωνιστών. Από τα 14 μέχρι τα 18 μου δούλεψα σαν σκλάβος, βοηθός σπουδαίων μαστόρων στα ντεκόρ των κινηματογράφων.
Στα 18 μου, μπήκα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου για 6 χρόνια διδάχτηκα μια τυπική ακαδημαϊκή Τέχνη, χωρίς καλλιτεχνικές εξάρσεις και κάτω από άθλιες οικονομικές συνθήκες. Γνώρισα όμως τον έρωτα και τη φιλία και τα υπερασπίστηκα με απέραντο ενθουσιασμό και πάθος.
Στα 24 μου πήγα στρατιώτης κι έτσι έχασα δύο χρόνια, από τα καλύτερα της ζωής μου.Σ' αυτά τα δύο χαμένα χρόνια όμως έκανα δύο τρία θαυμάσια έργα ζωγραφικής, έμαθα ιταλικά και κέρδισα μια τρίχρονη κρατική υποτροφία, που μου επέτρεψε να φύγω από την Ελλάδα σαν πολιτιστικός μετανάστης.
Το 1957, παντρεύτηκα μια ενδιαφέρουσα και ωραία γυναίκα, τη Φάνια Καπλανίδου, που ήταν πολύ πιο ανεπτυγμένη ακαδημαϊκά και κοινωνικά από εμένα και που της χρωστάω πολλά, γιατί μέχρι το θάνατό της το 1968, με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου και μου χάρισε τη μοναδική μας κόρη, τη συνέχεια δηλαδή της υλικής μου οντότητας.
Για 11 χρόνια ζήσαμε μαζί το θαύμα της Ρώμης και του Παρισιού. Εκεί όμως γύρω στο 1964-65, κάτι μέσα μου άλλαξε χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω, (ίσως οι πατρικές μου ευθύνες;) και ενώ μέχρι τότε όλα για μένα στη ζωή και στην Τέχνη, ήταν συμπτωματικά και αυθόρμητα, μετατράπηκαν έξαφνα σε συνειδητά και ηθελημένα. Άρχισα να ελέγχω τα αισθήματά μου, τις επιθυμίες μου, το έργο μου. Και τότε απρόσμενα ήρθε η επιτυχία. Μια επιτυχία που την χρωστάω στoν Μάικλ και την Ιλεάνα Σονάμπεντ αλλά και σε κάποιους ακόμα έμπορους τέχνης, που πίστεψαν σε μένα. Το Βέλγιο, η Ιταλία και η Γερμανία με στήριξαν και άρχισαν να αγοράζουν έργα μου, να γράφουν για μένα, να οργανώνουν εκθέσεις, να γίνονται φίλοι μου.
Οι Γάλλοι, αντίθετα, ήταν επιφυλακτικοί απέναντί μου. Από τον απέραντο κόσμο της Τέχνης στο Παρίσι, δύο φίλους μόνο έκανα. Τον José Pierre στην αρχή της καριέρας μου και αργότερα τον Pierre Restany. Οι άλλοι, απλές γνωριμίες. Το 1971, φεύγω για το Βερολίνο, όπου έζησα, δούλεψα και εξέθεσα για 18 μήνες μέσα σε μια άλλη πραγματικότητα.
Το 1971- 1972 ζήσαμε λοιπόν με την Ελένη, (τον ώριμο έρωτα της ζωής μου και συνεργάτη στο έργο μου) και τη Μάγια την κόρη μου, σαν οικογένεια πια, στο Βερολίνο με υποτροφία της DAAD.
Όταν επέστρεψα στο Παρίσι, μπήκε στη ζωή μου ο Αλέξανδρος Ιόλας, αυτό το μοιραίο για τη διεθνή μου καριέρα πρόσωπο και βγήκε από τη ζωή μου το 1986, λίγο πριν το θάνατό του.
Το 1973, η Ελένη και η Μάγια γύρισαν στην Αθήνα κι εγώ για 12 ολόκληρα χρόνια, ζούσα μεταξύ Παρισιού και Αθήνας, αμελώντας σταδιακά τη διεθνή μου παρουσία και τονίζοντας την παρουσία μου στην Ελλάδα.
Λάθος; Από μια άποψη, σίγουρα ναι. Από μια άλλη όμως, ίσως όχι. Τι θα είχα κάνει ζώντας αιώνια εξόριστος στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη; Και τι έκανα αλήθεια στην Ελλάδα ανάμεσα σε πραγματικούς φίλους και εχθρούς; Αυτό το ερώτημα δεν θα απαντηθεί ποτέ και πάντα θα με βασανίζει. Από το 1985 μέχρι τώρα, δηλαδή από όταν ξαναγύρισα τελειωτικά στην Ελλάδα, έκανα έργα πολλά. Άλλα καλά, άλλα μέτρια, άλλα κακά. Ανάμεσά τους καμιά εικοσαριά, που έχουν αναλάβει την ευθύνη να διασώσουν το όνομά μου και θέλω να πιστεύω την ελληνική συμμετοχή στην παγκόσμια Τέχνη των χρόνων που έζησα και που ζω.
Έρχεται όμως μια ώρα που το σήμερα δεν σε χωράει πια, ή δεν σε θέλει και που οι εικόνες του εναλλάσσονται τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να τις καταγράψεις και να τις επεξεργαστείς. Μόνο το χθες μοιάζει ακίνητο (στήλη άλατος) και σου επιτρέπει έτσι να το δεις, να το κατανοήσεις και να δουλέψεις επάνω του. Ίσως και το αύριο να σου δίνει κάποιο χρόνο παρατήρησης, μέχρι να πέσει πάνω σου σαν χιονοστιβάδα και να σε παρασύρει, θάβοντάς σε. Κάποτε το σήμερα γίνεσαι εσύ, ή έτσι νομίζεις. Κι έτσι εξασφαλίζεις μια θέση στο παρελθόν, μετατρεπόμενος από έναν ζώντα οργανισμό σε ένα ενδεικτικό τόξο, συνήθως παραπλανητικό, άρα ελπιδοφόρο. Γιατί κάθε σωστή πρόβλεψη σκοτώνει το απροσδόκητο. Από την Τέχνη όμως μόνο και πάντα το απροσδόκητο δεν προσδοκούμε;
Το 2010, άνοιξε στην Τήνο το Μουσείο που φέρει το όνομά μου. Εκεί οργανώνουμε (με την Χρυσάνθη Κουτσουράκη που διευθύνει αυτό το Μουσείο) και εκθέτουμε κάθε χρόνο και μια άλλη περίοδο της δουλειάς μου, πράγμα που με βοηθάει στην αυτογνωσία και με φέρνει σε επαφή με ένα άλλο κοινό που δεν το είχα μέχρι τότε γνωρίσει. Ανθρώπους δηλαδή, που για αυτούς η Τέχνη είναι, ή μια σπάνια πολυτέλεια ή κάτι που δεν τους αφορά ή τουλάχιστον δεν τους αφορούσε. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι συγκινούνται κάποτε από τα έργα μου και τα γραφόμενά μου και δεν διστάζουν να το πουν και να το δείξουν.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1965
Αθήνα: Γκαλερί «Χίλτον»
1969
Γάνδη:Γκαλερί «R. Foncke»
Κολωνία Γκαλερί «Werner»
1970
Παρίσι: Γκαλερί «I.Sonnabend»
Μιλάνο: Γκαλερί «Santadrea»
Γάνδη: Γκαλερί «R.Foncke»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «Defacqz»
Κολωνία: Γκαλερί «Hake»
1971
Βρυξέλλες: «Palais des Beaux Arts»
Αθήνα: «Goethe Institut»
Βερολίνο: Γκαλερί «Springer»
Φρανκφούρτη: Γκαλερί «Lichter»
Κολωνία: Γκαλερί «Reckermann»
1972
Γάνδη: Γκαλερί «R. Foncke»
Βερολίνο: «Ehemalige Galerie Des 20 Jahrhunderts»
Ντίσελντορφ: «Kunsthalle
1973
Αθήνα: Γκαλερί «Ιόλας-Ζουμπουλάκης»
Παρίσι: Γκαλερί «Alexander Iolas»
1974
Μπιλφιντ: Γκαλερί «Marzona»
Μιλάνο: Γκαλερί «Alexander Iolas»
1975
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί Ζ.Μ. (βιβλίο-αντικείμενο)
1976
Μιλάνο: Studio «Santandrea»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «New Smith»
Παρίσι: Γκαλερί «Alexander Iolas»
Αθήνα: Γκαλερί «Ιόλας-Ζουμπουλάκης»
1977
Αθήνα: Γκαλερί «Δεσμός»
Ν.Υόρκη: Γκαλερί «Ιόλας»
Κολωνία: Γκαλερί «Der Spiegel»
1978
Ύδρα: Γκαλερί «Μιράντα»
Βερολίνο: Γκαλερί «Nothelfer»
Βέρνη: «Aktionsgalerie bern»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «Gogeime»
1979
Μιλάνο: Studio «Santandrea»
Αθήνα: Γκαλερί «Δεσμός»
1980
Αλεξάνδρεια: «Sala Comunale d’ Arte Contemporanea» (Ι)
Αθήνα: Γκαλερί «Μιράντα»
1981
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί «Ζ.Μ.»
Αθήνα: Γκαλερί «Ωράισμα»
1982
Μπέργαμο: Γκαλερί «Dossi»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «Michel Vokaer»
1983
Αθήνα: Γκαλερί «3»
Αθήνα: Πινακοθήκη «Πιερίδη»
Ν.Υόρκη: Γκαλερί «Ιόλας»
1984
Αθήνα: Επέμβαση στην Πλάκα
Θεσσαλονίκη: «Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης"
Αθήνα: Γκαλερί «Άρτιο»
Αθήνα: Γκαλερί «Ζουμπουλάκης»
1985
Αθήνα: Γκαλερί «Ζουμπουλάκης»
1986
Costas Tsoclis, Grecia - XLII Esposizione Internationale d' Arte
La Biennale di Venezia Arte e Scienza, Βενετία
1987
Ρόδος: Καστέλο
1988
Αθήνα: Γκαλερί «Ζουμπουλάκης»
Ρώμη: «Arco di Rab»
Θεσσαλονίκη: «Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης»
Πάτρα: 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας Σταφιδαποθήκες
Παρίσι: Γκαλερί «Beau Lezard»
1989
Αθήνα: Γκαλερί «Ζουμπουλάκης»
Παρίσι: FIAC (ατομική παρουσίαση)
Τρουά «Cadran Solaire»
1990
Λος Άντζελες: «Mixografia»
Ρώμη: «Arco di Rab»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «Pascal Polar»
Τρεβίζο: «Villa Domenica»
Αθήνα: Γκαλερί «Ζουμπουλάκης»
Γάνδη: Γκαλερί «Stenboch-Fermor»
1991
Αθήνα: Γκαλερί «Έκφραση»
Θεσσαλονίκη: Γαλλικό Ινστιτούτο και Γκαλερί "Artforum"
Πάτρα: Γκαλερί «Επίκεντρο»
Κύπρος: Γκαλερί «Αργώ»
1992
Αθήνα: Γκαλερί «Αγκάθι»
1993
Θεσσαλονίκη: «Μύλος»
Βρυξέλλες: Γκαλερί «Pascal Polar»
Βασιλεία: ART FAIR
Αθήνα: ART FAIR
Αθήνα: Χώρος Τέχνης «Κρεωνίδης»
Σαντορίνη: «Vedema»
1994
Βρυξέλλες: Park Tourney Solvay
Πάτρα: Γκαλερί «Επίκεντρο»
1995
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί «Λόλα Νικολάου»
Άνδρος: Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως
1996
Ρώμη: Palazzo delle Esposizioni
Περούντζια: Κέντρο «Rocca Paolina”
Αθήνα: Χώρος Τέχνης «Κρεωνίδης»
Κοπενγχάγη: «Art at home»
Αθήνα: Γκαλερί «Επίκεντρο»
Αθήνα: Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης «Ιλεάνα Τούντα»
1997
Θεσσαλονίκη: «Μύλος»
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί «Λόλα Νικολάου»
Αθηνά: Στοά Ευμένους
1998
Αθήνα: Γκαλερί «Αστρολάβος»
1999
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί «Λόλα Νικολάου»
Πειραιάς: Γκαλερι «Αστρολάβος»
2000
Πράτο: Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Luigi Pecci»
Αθήνα: Γκαλερί «Αστρολάβος»
Αθήνα: «Υπόγειο Πάρκο» - Εγκατάσταση στο σταθμό του Μετρό, «Εθνική Άμυνα»
2001
Σύρος: Δημοτική Πινακοθήκη
Αθήνα: Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Αθήνα: Μουσείο «Φρυσίρα’
2002
Θεσσαλονίκη: Γκαλερί «Λόλα Νικολάου»
2003
Κων/πολη: «Τοπχανέ» - Πανεπιστήμιο Μιμάρ Σινάν
Φλωρεντία: Palazzo Strozzi
Βερολίνο: Μπεβαγκ Α Γκε (Εργοστάσιο Ηλεκτρικής»
Αθήνα: «Εικαστικός Κύκλος»
2004
Αθήνα: Ε.Μ.Σ.Τ. – Διαπολιτισμοί
Αθήνα: «Εικαστικός Κύκλος»
2005
Θεσσαλονίκη: Στα πλαίσια της έκθεσης «Cosmopolis»- Κ.Μ.Σ.Τ.
2006
Αθήνα: «Συμπερασματικός Οιδίπους», Μουσείο Μπενάκη
Θεσσαλονίκη: «Αντικείμενα – Καταστάσεις 1970»,
Γκαλερί «Λόλα Νικολάου».
Δελφοί: «Ειρήνη», Πολιτιστική Αμφικτιονία 2006, «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών».
Τήνος: «Αντανακλάσεις», Μοναστήρια, Φεστιβάλ Δ. Εξωμβούργου.
2007
Αθήνα: «Προσχέδια» - «Εικαστικός Κύκλος»
Καβάλα: «Οιδίπους», Δ. Καβάλας – 50 Χρόνια Φεστιβάλ Φιλίππων
2008
Αθήνα: Γκαλερί «Αστρολάβος»
2009
Πειραιάς: «Ζωντανή Ζωγραφική 1985-2009», «Σχολείο»
2010
Κωνσταντινούπολη: «Η απρονοησία του Προμηθέα», Σισμανόγλειο Μέγαρο
Άνδρος: «1930…», Ίδρυμα Κυδωνιέως.
2012
Σπιναλόγκα «Τsoclis, εσύ ο τελευταίος λεπρός»
Εικαστική και κοινωνική επέμβαση πάνω στο νησί της Σπιναλόγκας
(1/6 – 31/10/12).
2013
Αθήνα Παρουσίαση της επέμβασης στη Σπιναλόγκα, με ομιλίες των συντελεστών (Bruno Cora, Kατερίνας Κοσκινά, Νίκου Φινοκαλιώτη), του καλλιτέχνη, παρουσίαση έργων και του βίντεο- ντοκουμέντο, στο Μέγαρο Μουσικής. Συντονισμός εκδήλωσης Έφη Ανδρέαδη.
2014
"Ο Βανδαλισμός ως πηγή έμπνευσης", Γκαλερί Αστρολάβος
"Άρτεμις"
Με την ευκαιρία της Ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Οργανωτική Επιτροπή για το «Ελληνικό Εξάμηνο 2014 στο CCR, Ίσπρα, Sala Veratti, Βαρέζε, Iταλίας
2015
"Τsoclis 85 Στοιχεία για τη δημιουργία πιθανών αριστουργημάτων", Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
2017
"Παραλλαγές Κοσμογονίας", Sofronis Arts, Λουξεμβούργo
Δέκα σημεία όρασης, εικαστική εγκατάσταση στην Πέτρα του Ρωμιού, συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις "Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Πάφος 2017"
2019
Tριπλή παρουσίαση του έργου και της σκέψης του Κώστα Τσόκλη, στην εκκλησία της Santa Verdiana, στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Φλωρεντίας. Oμιλία με τίτλο:
"Eν τέλει" πάλι ο Λόγος είναι. Ακολούθησε η Performance "Tsoclis, Εμείς"
"Ίχνη Τέχνης", Δημοτικό Ίδρυμα -Μουσείο Κώστα Τσόκλη, Τήνος
"C: Tsoclis. Έργα" έκθεση στην Κapatays Gallery, Λευκωσία
2020
"Δέηση", Δημοτικό Ίδρυμα "Μουσείο Κώστα Τσόκλη", Τήνος
2020
"Κώστας Τσόκλης Ζωγραφική Όρια και υπερβάσεις", Ίδρυμα Β&Μ θΕΟΧΑΡΑΚΗ
2021
"Νύχτες λαμπρές της προσμονής και της ελπίδας", Δημοτικό Ίδρυμα "Μουσείο Κώστα Τσόκλη", Τήνος
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1956 Αθήνα Γαλλικό Ινστιτούτο, «9 Νέοι Ζωγράφοι»
U.S.A. «Young Artists of the Near East»
1957
Αθήνα Πανελλήνια Έκθεση Αλεξάνδρεια Μπιενάλε
1959
Ρώμη «Salome dentate»
Νάπολη Galleria San Carlo – «Gruppo Sigma»
1960
Αθήνα Πανελλήνια Έκθεση
Παρίσι «Salon des Realites Nouvelles»
Ελσίνκι «Peintres Grecs”
Μπολόνια Galleria «Il Cancello» - Gruppo Sigma
Θεσσαλονίκη Καράς – Κοντός – Τσόκλης
Αθήνα «Τρεις νέοι ζωγράφοι ΑΤΙ»
1961
Παρίσι «Salon des Realites Nouvelles»
Παρίσι «Salon du Mineur – La mine et ses peintres»
1962
Παρίσι «Peintres et Sculpteurs Grecs de Paris»
Μπίαριτς «Grand Prix de Peiture de Biarritz»
Ύδρα «Μικρό σχήμα» - Καράς, Κοντός, Παύλος, Τσόκλης
1963
Αθήνα Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Κανιάρης, Κοντός, Παύλος, Τσόκλης
Θεσσαλονίκη «Τέχνη» - Κανιάρης, Κοντός, Παύλος, Τσόκλης
Παρίσι Biennal
Παρίσι L’ oeil de boeuf
Αθήνα Πανελλήνια
Αθήνα ΑΙCA, Νέοι Έλληνες Καλλιτέχνες
1964
Βρυξέλλες Peinture Greque Contemporaine – «Palai des Beaux Arts»
Αθήνα Γκαλερί «Χίλτον» - 9 Έλληνες ζωγράφοι
1965
Σάο Πάολο VII Biennale – «Surrealismo & Arte Fantastica»
Παρίσι Biennal
Παρίσι Salon des Comparaisons
Αθήνα «Πανελλήνια»
Αθήνα Γκαλερί «Αστορ» - «Μεταμορφώσεις παράλληλοι»
Αθήνα Γκαλερί «Μέρλιν» - «Αντικείμενο»
1966
Βελιγράδι «4 Artists Grecs» – Umetnicki Paviljon
1967
Σάο Πάολο Μπιενάλε
Μόντρεαλ ΕΧΡΟ
Παρίσι «Biennale de Paris»
1968
Βερολίνο «Avant-garde griechenland”
Αθήνα Αίθουσα Τέχνης «ΚΤΕ» - «Πλαστικές έρευνες»
1969
Φρανκφούρτη- «Avant-garde griecherland»
Παρίσι Γκαλερί «Creuze»
Αθήνα Αίθουσα Τέχνης «ΚΤΕ» - «4 σύγχρονες απόψεις»
1970
Στοκχόλμη Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – «Surrealisme?»
Παρίσι 3eme Salon International des Galeries Pilotes
Βέλγιο Galerie «Ad Libitum»
Knokke Casino Communal – «Pop Art»
Παρίσι «XI Salon Grands et Jenner d’ aujourd’hui» - Pavillon Baltard
1971
Παρίσι «Ζωγραφική και αντικείμενα» - Μουσείο «Galliera»
Κολωνία «Der Geist des Surreasismus», Baukunst
Κολωνία Galerie «Klang»
1972
Στουτγάρδη «SZENE BERLIN»
1974
Knokke «4eme Foire d’ Art Actuel»
1975
Λονδίνο, «Οκτώ καλλιτέχνες – οκτώ θέσεις – οκτώ Έλληνες»
Αθήνα «Τέχνη», Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία,
«Έλληνες ζωγράφοι του 20ου αιώνα»
1976 & 1977
Παρίσι «Les Boites», Α.R.C. – Ρεν, Πολιτιστικό Κέντρο.
Παρίσι «Daily Bull» Fondation Maegt, St. Paul de Vence – A.R.C.
Άαχεν Studio du Passage 44, Βρυξέλλες, «Newe Galerien»
Ρώμη « Scatola» – Gallerie dell’ Oca Roma
Σαρλερουά Μπιενάλε Κριτικής, Μουσείο Καλών Τεχνών Κάσελ Documenta
1977
Βαρσοβία Wystawa Wspotezeruej sztuki Grechiej
1978
Αθήνα Εικόνες Ελληνικής Τέχνης – Ζάππειο Μέγαρο
Βρυξέλλες Kunstwerken verwozven door de statt
1976-1977, «Palais des Beaux Arts»
Δουβλίνο «Σύγχρονοι Έλληνες Ζωγράφοι»
1979
"Εικόνες Ελληνικής Τέχνης", Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα
1982
Βρυξέλλες Europalia Grece, “Palais des beaux Arts»
Troyes Fasianos – Filolaos- Tsoklis, «Maison du Boulanger»
Λευκωσία Έκθεση Ελλαδιτών ζωγράφων
Μπεργκαμο «Verum-Factum», Galleria «Dossi»
1983
Bari «Dans la lumiere du Surrealisme»
1986
Αθήνα «Athens in Berlin» – « Goethe Institute» - Πινακοθήκη Πιερίδη
«Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα», Δημοτική Πινακοθήκη
Todi III Mostre Internazionale d’ Arte
1987
Ανόβερο «Art ware Messe Ce Bit»
Ντίσελντορφ «Landesmuseum und Wirtschaft»
Αθήνα Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση
1988
Κρήτη «Art Symposium» - Minos Beach
Ρόδος «Η Ελληνική Τέχνη του 20ου αιώνα», «Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου»
1989
Premiere Croisiere d’ Art Contemporain MTS «Odysseus»
1990
Σεούλ «Seoul International Art Festival»
Ανόβερο «Art Ware»
Παρίσι «Rencontres Internaitonales art – cinema, art – video»
Βρυξέλλες «Collection Goldschmidt», Musee d’ Art Moderne
1992
Μαδρίτη ARCO ‘92
Αθήνα «Τσόκλης – Σταθόπουλος», «Αγκάθι»
Αθήνα «Ιωνικό Εκθ. Κέντρο Ζωγραφικής – Γλυπτικής»
1993
Λιέγη «Valises» - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης
Αθήνα «Art 1993»
Μέτσοβο «Το Δέντρο», Πινακοθήκη «Αβέρωφ»
Basel «Art 24’93»
Torino «Art is life, so the By’s»
1994
Δελφοί «Ευρωπαϊκή Συνάντηση Γλυπτικής»
Κέρκυρα «Ασκήσεις Πατριδογνωσίας» - Εθνική Πινακοθήκη,Παράρτημα Κέρκυρας
Παρίσι «Biennale International du Film sur l’ Art» –«Centre G. Pompidou»
Μέτσοβο «Το δέντρο» - Πινακοθήκη «Αβέρωφ»
1995
Ερφουρτ «Configura» - Dialog der Kulturen
Αθήνα «Ιχθύς» - Μέτσοβο, Πινακοθήκη «Αβέρωφ»
Λευκωσία Πινακοθήκη «Πιερίδη», Κέντρο Τεχνών
1996
Κοπεγχάγη «Containers 96» & «Art at Home»
Αθήνα «Cult ‘96» Γκαλερί «Ι. Τούντα», (Absolute)
Ρώμη «Messaggeri degli Dei» - «Pallazo delle Esposizioni»
Περούτζια «Trilogia 6 Tsoclis-Niesch-Silvestone», «Rocca Paolina»
Λάρισα «Σκουπίδια» - Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης
1998
Αθήνα «Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη – τρεις γενιές» - Τελ Αβίβ Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Εθνική Πινακοθήκη
Τόκιο «Electronically yours» - Μητροπολιτικό Μουσείο Φωτογραφίας
Αγρίνιο «Παράδοση και πρωτοπορία» - Δημ. Βιβλιοθήκη Αγρινίου
Λάρισα «Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη» - Συλλογή Μπέλτσιου
1999
Βουκουρέστι «Hellenic painting 1950-1999»
2000
Ανόβερο «…Auf den handen wanderst du …»
Τρίκαλα «Ρήξεις – συγκλίσεις», Συλλογή Μπέλτιου
2001
Τήνος «Συμεωνίδου – Τσόκλης» - «Το σπίτι των εκθέσεων»
Μύκονος «Παραστατικές απόψεις», «Υδρότεχνον»
2002
Ρέθυμνο «Άνθρωποι – Πρόσωπα – Μορφές», Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης
Λάρισα «All Fashioned», Ζωγραφική στην Ελλάδα σήμερα, Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης
Ύδρα «Έργα Ελλήνων καλλιτεχνών»
Θεσσαλονίκη «Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Τέχνη – η τέχνη των Βαλκανικών Χωρών» - Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Καλαμπάκα «Οι Πρωτοπόροι» από την συλλογή Μπέλτσιου, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης
Ύδρα «Εικαστικές αποτυπώσεις», Ιστορικό Αρχείο–Μουσείο Ύδρας
Αθήνα «Οράματα και δεσμά», Κέντρο Τεχνών – Πάρκο Ελευθερίας
Μαρούσι «11 Έλληνες ζωγράφοι δημιουργούν» , Δημ. Μέγαρο
Πράτο «Nuove esposizioni» - «Museo Luigi Pecci»
2003
Αθήνα «Το Σοκ του 70», Τεχνοχώρος «Το Μήλο»
Βερολίνο «Eine Buhner Fur Dionysos»
2004
Λεβερκούσεν «Η ελληνική τέχνη σήμερα», Bayer Culturabdeilung
Αθήνα «7 Χ 7», Ε.Μ.Σ.Τ.
Αθήνα «Διαπολιτισμοί», Ε.Μ.Σ.Τ.
Αθήνα «Κάτοπτρα μουσικά», Κυλινδρόμυλοι Σαραντόπουλου
Κων/λη «8 Έλληνες, 8 Τούρκοι ζωγράφοι», Αγ. Ειρήνη
Θεσσαλονίκη «8 Έλληνες, 8 Τούρκοι ζωγράφοι», Μ.Μ.Σ.Τ.
Θεσσαλονίκη «10 γκαλερί της Θεσσαλονίκης», Μ.Μ.Σ.Τ.
Αθήνα «Αθήνα By Art», Πεζ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Αθήνα «Ελληνική Τέχνη τον 20ο αιώνα», Δημοπρασία, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Θεσσαλονίκη «Cosmopolis», Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
2005
Δελφοί «Κίονες και Πεσσοί», Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών
Πεκίνο «China meets Greece»
Αθήνα «Τα χρόνια της αμφισβήτησης – η τέχνη του ‘70»,Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Κουβέιτ Funoon Gallery – Abdullah al-Salem Area
2006
Μόσχα «Διαδρομές Ελληνικής Ζωγραφικής», Μέγαρο Μουσικής Μόσχας
Αθήνα «Έλληνες καλλιτέχνες στην Γερμανία, Γερμανοί καλλιτέχνες στην Ελλάδα», Πινακοθήκη Δ. Αθηναίων
Αθήνα «Με το φακό στραμμένο στις Κυκλάδες», Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
2008
Πεκίνο «Transexperiences Greece 2008»
2009
Αθήνα «38 Καλλιτέχνες για την Ειρήνη», Ζάππειο Μέγαρο
2010
Genoa «Isole mai Trovate/Islands never found» , Palazzo Ducale.
Θεσσαλονίκη «Ανεύρετοι Νήσοι», Κ.Μ.Σ.Τ.
Saint Etienne «Isole mai Trovate/Islands never found»,Museum of Modern Art.
2012
Αθήνα Ελύτης, επιμ. Τάκης Μαυρωτάς, Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη
2013
Αθήνα Portrait- Documentaries (14/1-11/2/2013)
Φωτογραφίες και συνεντεύξεις τριών σημαντικών καλλιτεχνών:
του εικαστικού Κώστα Τσόκλη, του συγγραφέα – μεταφραστή Δημήτρη Δημητριάδη και του συγγραφέα Στέλιου Ράμφου. Συνεντεύξεις στον Θανάση Λάλα, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση.
2013
Δελφοί Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών
2013
Αθήνα «Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ Ζωγραφισμένα» (25/9 – 8/12/2013)
40 Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί, επιμ. Τάκης Μαυρωτάς
Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη
2015
"Αu rendez- vous des amis", Fondazione Palazzo Albizzini Collezione Burri, Ιταλία
"Η Υπέρβαση της Άβυσσος"
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκη
Ωδείο Αθηνών (2016)
2016
Κρίσιμοι Διάλογοι: Αθήνα – Αμβέρσα, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα
"Η Υπέρβαση της Άβυσσος", ΝΕΟΝ, Αθήνα και Ρέθυμνο
Genii Loci. Ελληνική Τέχνη από το 1930 έως σήμερα, Κρατικό Μουσείο Manege , Αγία Πετρούπολη
"Οδυσσέας Ελύτης: Ποίηση και Ζωγραφική", Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
2017
AΝΤΙΔΩΡΟΝ. Η Συλλογή του ΕΜΣΤ, Μουσείο Fridericianum, Documenta 14, Kassel
"Γιώργος Σεφέρης. Όταν το φως χορεύει, μιλώ δίκαια", Ίδρυμα Β.& Μ. Θεοχαράκη
2019
"Γιώργος Σεφέρης. Όταν το φως χορεύει, μιλώ δίκαια", Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
1993 Ο Κώστας Τσόκλης συνομιλεί με τον Μάνο Τσιλιμίδη στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, στο πλαίσιο του προγράμματος Recontre. Ο βοηθός του καλλιτέχνη Α. Σταθόπουλος βάφει με άσπρο χρώμα τους συνομιλητές ενώ εκείνοι τελειώνουν την σοβαρή τους συνομιλία με ακαταλαβίστικες λέξεις.
Στα πλαίσια της έκθεσης «Σκουπίδια» που έγινε στη Λάρισα, Στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, οργανώθηκε ένα συμπόσιο στο οποίο ανάμεσα στου συνομιλητές ήταν ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Μπένος, ο διευθυντής του Κέντρου κ. Λαζόγκας, ο διευθυντής της Α.Σ.Κ.Τ. Νίκος Κεσσανλής και ο Κώστας Τσόκλης. Ο Τσόκλης είχε κοντά του ένα τεράστιο πάκο από εφημερίδες και κάθε φορά που ακουγόταν κάποια ανοησία, τσαλάκωνε μια εφημερίδα και την ακουμπούσε στο τραπέζι. Ο σωρός μεγάλωνε μέχρι που εμπόδιζε τους ομιλητές. Έγινε φασαρία και επενέβη η Στρούζα λέγοντας ότι αυτές οι δράσεις γινόντουσαν 20 χρόνια πριν.
